Pińczowski zamek, który nie przetrwał do naszych czasów trafił na znaczek pocztowy. Ukazał się w serii „Utracone Skarby Architektury"

Znaczek i koperta będą prezentowane w Muzeum Regionalnym w Pińczowie a nabyć będzie je można w placówkach Poczty Polskiej.

- Cieszymy się bardzo, a filatelistów i nie tylko… zachęcamy do nabycia znaczka i koperty – czytamy na profilu facebookowym Muzeum Regionalnego w Pińczowie.

Zamek w Pińczowie znajdował się na cyplu wysuniętej na południe skarpy, wznoszącej się nad lewobrzeżną część doliny Nidy i miastem. Niegdyś najwspanialsza siedziba możnowładcza w Małopolsce XV wieku.
Pierwsza wzmianka o castrum Pandziczow (zamku pińczowskim) pochodzi z dokumentu z 1400 roku. Między 1424 a 1428 rokirm Pińczów wraz zamkiem kupił biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki dla swego brata Jana Głowacza. Oleśniccy w miejscu starej budowli wznieśli nowy zamek, którego budowa trwała 30 lat i pochłonęła znaczne sum.
Pod koniec XVIII wieku za sprawą margrabiny Elżbiety Wielopolskiej rozpoczęto rozbiórkę zamku, która przebiegała w dwóch fazach; najpierw rozebrano główny gmach zamkowy, a w połowie XIX wieku przestała istnieć reszta budowli. Ocalał jedynie – poza nikłymi śladami murów znajdującymi się na wzgórzu zamkowym – jeden z czterech pawilonów ogrodowych.

Tak wyglądał Zamek w Pińczowie przed wiekami: