Pińczowscy Patrioci na Marszu Niepodległości w Warszawie. Zabrali transparent z napisem "Republika Pińczowska" (FOTO)

Wśród tłumu maszerującego w Marszu Niepodległości w Warszawie mieliśmy swoją reprezentację. Od lat na to wydarzenie jeździ grupa osób nazywająca się Pińczowscy Patrioci. W tym roku w marszu wzięło udział około 25 osób - zarówno związanych z Pińczowską Szkołą Walki jak i artystami tworzącymi w Pińczowie patriotyczne murale.

W tym roku po raz pierwszy wzięli udział w marszu z transparentem z napisem "Republika Pińczowska". - Zamówiliśmy go już w tamtym roku, ale przyszedł nam już po marszu. Czekał aż do tego roku - poinformował nas Krzysztof Opara.

Pińczowscy Patrioci poprzez udział w marszu nie tylko w wyjątkowy sposób uczcili tegoroczne Narodowe Święto Niepodległości, ale także na arenie krajowej przypomnieli o wyjątkowej ostoi niepodległości - Republice Pińczowskiej. A także o waleczności naszych przodków, mieszkańców terenu, na którym obecnie mieści się nasz powiat.

Przypomnijmy, że na terenie naszego powiatu Republika Pińczowska powstała dwa razy. Pierwsza Republika to nazwa obszaru Pińczowa i okolic opanowanego pod koniec 1918 przez okres sześciu tygodni przez mieszkańców po rozbrojeniu bez walki oddziału wojsk okupacyjnych. Przewodził im Jan Lisowski.

Natomiast druga Republika Pińczowska to obszar wyzwolony przejściowo w okresie 24 lipca–15 sierpnia 1944 roku spod okupacji niemieckiej w wyniku działań oddziałów partyzanckich: Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej. Wyzwolony został obszar o powierzchni 1000 kilometrów kwadratowych. Na terenie Republiki Pińczowskiej znalazły się miejscowości: Pińczów, Skalbmierz, Książ Wielki, Brzesko Nowe, Działoszyce, Janowice, Kazimierza Wielka, Koszyce, Nowy Korczyn, Proszowice, Sancygniów, Słaboszów i Wiślica.

Nazwa Republika Pińczowska została zapożyczona od pierwszej Republiki Pińczowskiej istniejącej w 1918 roku. Władzę w Republice Pińczowskiej sprawowali: Pińczowska Konspiracyjna Powiatowa Rada Narodowa i delegat powiatowy rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie wraz z komendantem Obwodu Pińczów Armii Krajowej.

Ze względu na bliskość frontu, na którym stały wojska niemieckie i sowieckie oraz militarne znaczenie dróg, przechodzących przez Republikę - Niemcy podjęli działania, mające na celu jej likwidację. Skutkiem koncentracji Wehrmachtu i braku możliwości połączenia z przyczółkami Armii Czerwonej nad Wisłą oddziały partyzanckie zostały zdemobilizowane i wróciły do konspiracji, natomiast 1. Brygada Armii Ludowej po potyczce pod wsią Baranów, 14 sierpnia 1944 roku przebiła się przez front niemiecko–radziecki na przyczółek baranowsko–sandomierski. Część żołnierzy brygady zostało w okolicach Pińczowa, działając dalej w konspiracji.